
ในที่สุดก็สามารถพิชิต Pattaya Marathon ได้สำเร็จระยะทาง42.195 km ด้วยเวลา 5ชั่วโมง 25 นาที 59 วินาที พบเจอสิ่งต่างๆมากมาย ประทับใจมากครับ ตั้งแต่ขับรถไปพัทยา เพิ่งเห็นว่าจุดกลับตัวอยู่หน้าศูนย์พระเำทพ เลยสถานตากอากาศตำรวจออกไปอีก ไกลจริงๆ พอเริ่มออกตัวนักวิ่งประมาณเกือบสองร้อยคน จากการคาดการด้วยสายตา ออกตัวไปพร้อมๆกัน คนส่วนใหญ่รู้จักกัน แซวกันไปแซวกันมา สงสัยยังแรงกันเยอะ มีน้ำให้ทานตลอดทาง บางจุดมีีแตงโมเติมพลัง ระยะทางจากจุดเริ่มต้นไปยังจุดกลับตัวนั้นก็สิบกว่าโลแล้ว เห็นป้ายหน้าพัทยาเหนือขากลับก็ระยะทาง 22km วิ่งกลับไปยังซอยชัยพฤกษ์ เลยซอยเทพประสิทธิ์ไปอีก แล้วตัดเข้าหาดจอมเทียน แล้ววิ่งเข้าเส้นเทพประสิทธิ์ไปใต้สะพานที่ไปแหลมบาลีฮาย แล้ววิ่งต่อไปยังวอล์กกิ้งสตรีท เข้าเลียบชายหาด จากพัทยาใต้ พัทยากลาง แ้ล้วก็เส้นชัยที่พัทยาเหนือ
ตั้งแต่ช่วงกลับมาพัทยาเหนือจากจุดกลับตัว ก็เริ่มไว้ลาย แล้วการเดินสลับวิ่งบ้างแล้ว เพราะตั้งแต่ซ้อมมาก็ระยะทางมากสุดก็แค่14.5km ฉะนั้นระยะทางกว่า 22km จะเดินก็คงไม่น่าเกลียดสำหรับตัวเอง เส้นทางพัทยาหลายคนบอกว่าโหด เพราะว่าเป็นเส้นทางที่วิ่งขึ้น-ลงเนินตลอดทางจะมีทางราบก็คงช่วงเลียบชายหาดเท่าั้นั้น
ผมลงในรุ่นอายุ 20-29 ปี ประทับใจกับน้ำใจของผู้มาช่วยดูแลงาน ทั้งอาสา พยาบาล และตำรวจ ที่ขยันขันแข็ง แต่ก่อนเคยไปช่วยงานนี้สองครั้ง รู้สึกว่าครั้งนั้นเราไม่ได้ช่วยนักกีฬาเท่าไหร่เหมือนกับที่เจอในวันนี้
และที่ประทับใจอีกอย่างก็คือกองเชียร์ ทั้งที่คนบริเวณนั้นและที่ผู้จัดงานหามา ให้กำลังใจดีมาก หลายครั้งที่เดินหมดแรง กล้ามเนื้อบริเวณข้อพับปวดเมื่อยมาก แต่เห็นคนให้กำลังใจข้างทางแ้ล้วก็วิ่งต่อไปได้(อีกหน่อย)
อีกสิ่งที่ประทับใจคือสังคมของคนวิ่งมาราธอน เหมือนกับว่าเค้าจะรู้จักกันเยอะมาก มาเป็นกลุ่ม ให้กำลังใจกัน แซวกันให้หายเหนื่อย เหมือนกันว่าคนเหล่านี้เดินสายวิ่งทั่วประเทศ เพราะจากที่เห็นก็มีคนใส่เสื้อจ่กหลายที่ เช่น กรุงเทพ อุดรธานี สุโขทัย ขอนแก่น เรียกได้ว่ามาจากทั่วประเทศ แล้วยังได้ยินคนคุยกันว่า แล้ว"ไปเจอกันที่สงขลา" แหมใจรักจริงๆ
ช่วงที่ใกล้เส้นชัยประมาณ 2km เป็นช่วงที่กำลังใจในตัวเองมีสูงมาก คิดว่าเราก็ทำได้นะ ตอนนั้นรู้สึกตื้นตันมาก เหมือนกันจะร้องไห้ด้วยความดีใจและสะใจ ถ้าใครเห็นตอนนั้นก็คงงงว่า นักวิ่งคนนี้ทำไมวิ่งไปยิ้มไปแบบหน้าบาน
สภาพหลังจากวิ่งก็คือแทบเดินไม่ได้ เจ็บข้างเข่าด้านนอกทั้งสองข้าง ยืดขาไม่ได้ พับขาก็ไม่ได้ สุดๆเลยงานนี้
ผลงานที่หวังไว้คือวิ่งเข้าเส้นชัยภายใน6ชั่วโมงเพราะเค้าแจ้งว่าถ้าเข้าก่อน 6 ชั่วโมงจะได้รับเหรียญรางวัลเป็นที่ระลึก แต่ที่ทำได้ เกินคาดคือเพียง 5ชั่วโมง 25 นาที 59 วินาที แต่ที่เกินคาดยิ่งกว่านั้นคือ เหรียญหมดครับ
0 comments:
Post a Comment